IVF

In Vitro Fertilisatie (IVF) is het bevruchten van eicellen buiten het lichaam (in vitro is letterlijk “in glas” en fertilisatie betekent bevruchting). Bij de IVF-behandeling vindt de bevruchting van de eicellen in een petrischaaltje plaats. Letterlijk wordt met IVF de feitelijke bevruchting aangeduid. Met een IVF-behandeling wordt echter veel meer bedoeld. Een IVF-behandeling bestaat uit een aantal stappen:

•het stimuleren en nauwkeurig vervolgen van de groei van de eiblaasjes (follikels)

•het puncteren van de rijpe eiblaasjes

•het isoleren van de eicellen (oöcyten)

•het geschikt maken van het zaad (‘capacitatie’) volgens een opwerkmethode

•het samenbrengen van de eicellen met het opgewerkte zaad in een kweekmedium

•het beoordelen van de bevruchtings en delingsstadium.

•het terugplaatsen van één of twee zich delende bevruchte eicellen (pre-embryo’s) in de baarmoederholte (cavum uteri)

•het invriezen en bewaren van eventuele overige embryo’s (wanneer er meer embryo’s ontstaan dan er in één keer kunnen worden teruggeplaatst) teneinde deze later in een spontane cyclus terug te kunnen plaatsen.

Sinds januari 1985 kan het Diaconessenhuis Voorburg een IVF-behandeling aanbieden. Dit gebeurde tot december 1988 in nauwe samenwerking met de Erasmus Universiteit en het aangrenzende Academisch Ziekenhuis Dijkzigt te Rotterdam en het Academisch Ziekenhuis Leiden. Per 1 januari 1989 beschikte het Diaconessenhuis Voorburg over een eigen IVF-laboratorium.

Onze filosofie blijft dat wij- voordat wij aan dit soort meer ingrijpende behandelingen beginnen- een volledig fertiliteitsonderzoek uitvoeren om de natuurlijke kans zo groot mogelijk te maken, en pas tot dit soort behandelingen overgaan als eindstation.  Doordat het volledige scala van moderne onvruchtbaarheidsbehandelingen kan worden aangeboden kan een verantwoorde keuze worden gemaakt, welke behandeling voor u het beste en het minst belastend is.

In Vitro Fertilisatie is één van de mogelijke behandelingsmethoden voor paren met onvervulde kinderwens. De belangrijkste en aanvankelijk ook enige indicatie voor de IVF methode is afgesloten of afwezige eileiders. Dit kan meerdere oorzaken hebben:

•een ontsteking

•operatie i.v.m. buitenbaarmoederlijke zwangerschap(pen)

•een (inmiddels betreurde) sterilisatie

•een aangeboren misvorming van de voortplantingsorganen

Inmiddels is gebleken dat IVF ook bij andere oorzaken van onvervulde kinderwens een goede behandeling kan zijn:

•endometriose (baarmoederslijmvlies op andere plaatsen dan in de baarmoederholte)

•onbegrepen onvruchtbaarheid

•geen, of te weinig baarmoederhalsslijm waardoor de zaadcellen niet in de baarmoederholte kunnen komen

•antistoffen tegen zaadcellen (circulerend in het bloed van de vrouw)

•sommige vormen van verminderde vruchtbaarheid bij de man

Tijdens een gesprek met één van de artsen van het IVF-team wordt beoordeeld of IVF de aangewezen behandeling voor het betreffende paar is. Belangrijke informatie wordt geleverd door:

•Een cyclusanalyse: Is er sprake van een eisprong en hoe is de voorraad (en het liefst ook de kwaliteit) van eicellen

•Een onderzoek van het sperma (gelet wordt op het aantal zaadcellen en de kwaliteit van hun beweeglijkheid

•een contrastfoto van eileiders en baarmoeder (het zgn HSG)

•een gemeenschapstest (de post-coïtum-test; de zgn PCT. Elders kunt u vinden waarom wij dat nog steeds doen)

•een kijkoperatie (de zgn laparoscopie)

Bovengenoemde onderzoeken hebben in principe plaatsgevonden voordat men kan beginnen met enige vorm van behandeling zoals IVF of IUI. Een laparoscopie zal niet in alle gevallen noodzakelijk zijn. Als de onderzoeken elders zijn verricht moeten de gegevens ter beschikking worden gesteld aan de arts/gynaecoloog van het IVF-team. Soms is een eileideroperatie het alternatief voor IVF en in andere gevallen speciale inseminatie-technieken.

Ongunstige omstandigheden voor het tot stand komen van een zwangerschap kunnen ook op het emotionele of psychische vlak liggen. In een gesprek met beide partners zal hieraan aandacht worden besteed. Indien dit nodig is kunnen we psychologische begeleiding door LEV (een psychologenpraktijk in Voorburg) regelen.

De laatste voorwaarde betreft de leeftijd van de vrouw. Onder het veertigste levensjaar kan de behandeling- mits er een goede medische indicatie is- vrijwel altijd worden aangeboden. Boven die leeftijd wordt de kans van slagen erg klein. Als er een zwangerschap ontstaat is de kans op een spontane miskraam duidelijk verhoogd en is de kans op afwijkingen bij het kind groter. Tussen 40 en 42 jaar kan nog wel een behandeling worden aangeboden (onder een aantal voorwaarden) en tussen 42 en 44 jaar alleen in zeer bijzondere uitzonderingsgevallen.

Na het intake gesprek met de arts/gynaecoloog van het IVF-team kan aan de behandeling worden begonnen. Meestal wordt na het intakegesprek bij man en vrouw bloed afgenomen voor screeningsonderzoek. Het bloed wordt gescreend op hepatitis B en C (geelzucht), lues (syfilis) en HIV. Kort voor de eigenlijke start van de IVF-behandeling wordt een zgn ‘proefcapacitatie’ van het zaad (Sperma Opzwem Test = SOT) verricht en wordt een echoscopisch onderzoek verricht om te kijken naar grootte en ligging van de baarmoeder en de ligging van de eierstokken. Er wordt dan ook gekeken of er cysten (= met vocht gevulde holten) in de eierstok aanwezig zijn die voorbehandeling (medicijnkuur) noodzakelijk maken. Tevens wordt eenmalig, meestal direct in aansluiting op het intakegesprek of in combinatie met het echoscopisch onderzoek een gynaecologisch onderzoek verricht en zo nodig een uitstrijkje gemaakt.

De eigenlijke behandeling: met behulp van medicijnen (hormooninjecties) wordt geprobeerd om een aantal eicellen tegelijk te laten rijpen. Dit wordt d.m.v. een aantal onderzoeken (echoscopie en bloedonderzoek) gecontroleerd. Kort voor de eisprong (ovulatie) worden de eicellen d.m.v. een punctie uit de eierstok verwijderd. In het laboratorium worden de eicellen van de vrouw samengebracht met de zaadcellen van haar partner. Wanneer de bevruchting lukt, en er embryo’s ontstaan, worden deze meestal 3 dagen en soms 5 dagen na de punctie in de baarmoederholte gebracht. Ontstaat er een zwangerschap, dan wordt door ons 4 weken na de terugplaatsing en bij een zwangerschapsduur van 11-12 weken echoscopisch onderzoek verricht. Tussentijds maakt u een afspraak met de verloskundige die de zwangerschap verder gaat begeleiden.

De behandeling is dus tijdrovend, en er zijn erg veel stappen te nemen voordat u zwanger bent. Onze basisfilosofie is dat wij proberen de behandeling zoveel mogelijk “uit de ziekenhuissfeer” te halen. U zal zelf leren de hormooninjecties (thuis) toe te dienen. De behandeling is volledig poliklinisch. U hoeft na de punctie niet in het ziekenhuis te blijven. Wij menen dat hiermee de behandeling beter te dragen valt en dat u daarmee ook minder tegen een volgende behandeling opziet als de vorige mocht mislukken.

Ons uitgangspunt bij paren met kinderwens is ook dat u samen een kind wilt. Dit houdt dan ook in dat wij de partner zoveel mogelijk bij de behandeling willen betrekken. Hij kan bij alle behandelingsonderdelen aanwezig zijn. In ieder geval stellen we het op prijs als de partner bij de punctie en bij de terugplaatsing aanwezig is.